Şimdi benim tek bir satır yazacak dahi yüzüm yok
Ne anlatırım ki ne diyebilirim
Kendimle bile konuşmuyorum
Ben bir yalanı yaşıyorum
Yalnız kalma korkusundan
Yıllanmış geçmişe sarılıyorum

Benim tek bir satır yazacak dahi yüzüm yok
Bunu biliyorum
Kabulleniyorum
Ancak ben olduğum zaman kendim olduğum zaman
Kendimi dinlediğim ,kalbimi dinlediğim o zaman söylediğim gibi
Her gece kapamadan gözlerimi
Yalnızca sana gönderiyorum
içimde kalan tüm saf duygularımla dualarımı
Benim bile bulamayacağım bir yere sakladım seni
kirlenme diye
umarım hiç bir zaman bulamam
Bana acıdıklarını biliyorum
umrumda değil ,ben artık duymuyorum